Klaudia.

Początek Intelliseq kojarzy mi się z moimi studiami doktoranckimi w Instytucie Farmakologii PAN. To tam poznałam głównych pomysłodawców spółki – znakomitych naukowców w dziedzinie genetyki, bioinformatyki i biologii molekularnej – Michała, Marcina i Sławka. W trakcie pracy badawczej w PAN dostrzegli oni, że pewne rozwiązania z zakresu bioinformatyki mają potencjał praktycznego zastosowania w genetyce. 

W ramach realizowanych projektów naukowych mieliśmy bezpośredni kontakt z klinikami i laboratoriami. Zaczęliśmy otrzymywać od nich zapytania dotyczące wsparcia bioinformatycznego, które zapewniłoby lepszą analizę danych, a dzięki temu skuteczniejsze diagnozy i terapie. Założenie w 2014 roku spółki wynikało więc bezpośrednio z potrzeby rynkowej. 

Ponad rok przed założeniem firmy, Marcin spisał cały pomysł i został nagrodzony przez Małopolski Inkubator Przedsiębiorczości za najbardziej innowacyjny biznesplan. Niedawno sprawdziliśmy założenia pierwszego biznesplanu i – ku naszemu zaskoczeniu – w dużej mierze pozostaje on aktualny,  a  powstawanie podobnych spółek – głównie za granicą – już w trakcie naszej działalności, potwierdziło słuszność naszych założeń.

Pierwszym współudziałowcem Intelliseq była Małopolska Agencja Rozwoju Regionalnego, która dofinansowała spółkę kwotą 600 000 PLN w ramach Programu POIR 3.1, wspierającego najlepsze pomysły na biznesy przyszłości. Te środki pozwoliły nam na dobry start i rozpoczęcie prac nad pierwszym dużym projektem w obszarze diagnostyki genetycznej chorób rzadkich. Od początku mieliśmy świadomość, że dalszy rozwój Intelliseq w obszarach genomiki obliczeniowej i medycyny cyfrowej będzie wiązać się ze znacznie większymi nakładami finansowymi, dlatego stawialiśmy na działalność opartą o projekty B+R dofinansowane ze środków publicznych (w tym z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju oraz Małopolskiego Centrum Przedsiębiorczości.

W gronie współzałożycieli zawsze dobrze nam się współpracowało naukowo i nie inaczej było w biznesie. Mamy zupełnie inne “supermoce” i cechy osobowości, nie zawsze się zgadzamy, ale wszyscy patrzymy w jednym kierunku. To właśnie ten przypadek, gdzie sprawdza się arystotelowskie „Całość to coś więcej niż tylko suma części”. 

Początkowo, oprócz nas, zespół tworzyły bioinformatyczki Dżesika i Kasia oraz programista Kamil. To była wystarczająca liczba osób do realizacji działań zaplanowanych w ramach pierwszego projektu B+R, a zarazem na tyle mała, że łatwo było się komunikować i dynamicznie reagować na bieżące potrzeby w zespole.

Wszystkie pozostałe działania operacyjne i marketingowe związane z prowadzeniem firmy dzieliliśmy – początkowo z różnym efektem – między nas, współzałożycieli. Było dużo charakterystycznego dla startupów multitaskingu i przyspieszonego nabywania kompetencji w nowych obszarach. Na pierwsze materiały promocyjne i strategię marketingową patrzę teraz z sentymentem i niedowierzaniem, że kiedyś mogły mi się wydawać profesjonalne;)

Bardziej niż konkretnych słów, nie toleruję pewnych zachowań, np. ignorancji, braku pokory i braku wnikliwości. Nie lubię nadmiernego pośpiechu w podejmowaniu decyzji i bezcelowej pracy. Ucieleśnieniem wszystkich najgorszych cech w biznesie jest dla mnie The Boss – postać szefa z komiksu “Dilbert” autorstwa Scotta Adamsa.

Raczej stronię od książkowych definicji lidera, więc możliwe, że podam cechę, która już dawno nie jest aktualna. Stawiam na “naturalny” leadership, łatwy do zweryfikowania przez zespół, z którym rzeczony lider pracuje. Z moich obserwacji wynika, że szukając silnych, pewnych siebie liderów, wciąż często mylimy siłę z arogancją i narcyzmem. Nie zawsze ten, kto najwięcej mówi jest tym, kto ma rację. 

Sukces to ludzie. W życiu zawodowym to zespół, który lubi swoją pracę, to również zadowoleni partnerzy biznesowi, którzy do Ciebie wracają. W sensie jednostkowym, to odkrycie swojego potencjału i jego realizacja w działaniu.

Ostatnio często powtarzam sobie w głowie cytat Charlesa Darwina: “It is not the strongest of the species that survives, nor the most intelligent. It is the one that is the most adaptable to change.” Nieustannie lubię też hasło “First never follows”, chyba z reklamy Adidasa:)

Od początku mojej drogi zawodowej ceniłam sobie w pracy dużą samodzielność, możliwość łączenia przyjemnego z pożytecznym oraz przestrzeń i czas na kreatywne rozwiązywanie problemów. 

Kiedyś uważałam, że ciężką pracą i wytrwałością można osiągnąć wszystko to, czego się chce, o ile tylko wiemy, co to jest. Teraz wiem, że ciężka praca i wytrwałość często nie wystarczają do osiągnięcia zamierzonych celów. Życie zawodowe uczy mnie pokory. Pamiętam, jak jeden z naszych najbliższych współpracowników ze Stanów Zjednoczonych powiedział: “Pierwszy produkt na pewno wam się nie uda, ważne żeby nauczyć się dlaczego”. 

Od azjatyckiego partnera biznesowego dowiedziałam się, że 2022 to chiński Rok Tygrysa. Ja rocznikowo jestem Tygrysem więc nastawiam się na rok wielkich możliwości i rozwoju osobistego!;)